Homogenizator ultradźwiękowy przeciwwybuchowy 20 Khz 3000w z sondą tytanową

Przeciwwybuchowy homogenizator ultradźwiękowy 20 Khz 3000w z sondą tytanową

Parametr

Opis

Ponieważ znane są szczególne właściwości grafitu, opracowano kilka metod otrzymywania grafitu.Grafen jest wytwarzany z tlenku grafenu w złożonym procesie chemicznym, podczas którego dodawane są bardzo silne środki utleniające i redukujące, a grafen wytwarzany w tych trudnych warunkach chemicznych często zawiera dużą liczbę defektów.

Ultradźwięki to sprawdzona alternatywa do produkcji dużych ilości wysokiej jakości grafenu.Grafit dodaje się do mieszaniny rozcieńczonego kwasu organicznego, alkoholu i wody, a następnie mieszaninę poddaje się działaniu promieniowania ultradźwiękowego.Kwas działa jak „klin molekularny” oddzielający arkusze grafenu od grafitu macierzystego.Dzięki temu prostemu procesowi wytworzono dużą ilość niezdyspergowanego, wysokiej jakości grafenu rozproszonego w wodzie.

Grafen to dwuwymiarowy nanomateriał węglowy z sześciokątną siecią o strukturze plastra miodu, składającą się z atomów węgla z orbitalami hybrydowymi sp².Płatki węglowe grafenu o grubości atomu węgla tworzą grafit poprzez interakcje bez wiązania i mają niezwykle dużą powierzchnię.

„Jest to najcieńsza substancja we wszechświecie i najsilniejsza substancja, jaką kiedykolwiek zarejestrowano. Wykazuje ogromną wewnętrzną ruchliwość nośnika, ma najmniejszą efektywną masę (zero) i może pokonywać odległości mikrometrowe w temperaturze pokojowej. Propaguje bez rozpraszania. Grafen może wytrzymać gęstości prądu o 6 rzędów wielkości wyższe niż miedź, wykazuje rekordową przewodność cieplną i sztywność, jest nieprzepuszczalny dla gazów i godzi sprzeczne właściwości kruchości i ciągliwości Elektrony w grafenie Transport jest opisany równaniem Diraca, które pozwala na badanie relatywizmu zjawiska kwantowe w eksperymentach laboratoryjnych.

Podczas sonikacji płynów o dużym natężeniu fale dźwiękowe rozchodzące się w ciekłym ośrodku powodują naprzemienne cykle wysokiego ciśnienia (sprężenia) i niskiego ciśnienia (rzadki), których szybkość zależy od częstotliwości ultradźwiękowej.Podczas cykli niskociśnieniowych ultradźwięki o wysokiej intensywności tworzą małe pęcherzyki próżniowe lub puste przestrzenie w cieczy.Kiedy bąbelki osiągną objętość, w której nie mogą już absorbować energii, gwałtownie zapadają się podczas cykli pod wysokim ciśnieniem.Zjawisko to nazywa się kawitacją.Podczas implozji lokalnie osiągane są bardzo wysokie temperatury (około 5000 K) i ciśnienia (około 2000 atm).Implozja pęcherzyków kawitacyjnych prowadzi również do prędkości strumienia cieczy do 280 m/s.Zmiany fizykochemiczne wywołane kawitacją ultradźwiękową można zastosować do przygotowania grafenu.

Sonochemia wywołana kawitacją zapewnia wyjątkową interakcję między energią i materią, z gorącymi punktami w bańce o wartości ~5000K, ciśnieniu ~1000bar oraz szybkościach ogrzewania i chłodzenia powyżej 1010K s-1;te specjalne warunki umożliwiają dostęp do szeregu zwykle niedostępnych przestrzeni reakcji chemicznych, co umożliwia syntezę różnorodnych nietypowych materiałów nanostrukturalnych.

Zalety emulgacji ultradźwiękowej

Można kontrolować rodzaj emulsji.
Moc wymagana do wytworzenia emulsji jest niewielka.
Powstała emulsja jest bardziej stabilna, a niektóre są stabilne od kilku miesięcy do ponad pół roku.
Stężenie jest wysokie, stężenie czystej emulsji może przekroczyć 30%, a dodany emulgator może osiągnąć 70%.
Niski koszt, ważną cechą emulgowania ultradźwiękowego jest to, że może wytwarzać bardzo stabilne emulsje bez lub z mniejszą ilością emulgatorów.
W porównaniu z ogólnymi procesami i sprzętem do emulgowania (takimi jak śmigła, młyny koloidalne i homogenizatory itp.), emulgowanie ultradźwiękowe ma wiele zalet.
Otrzymane emulsje mają małą średnią wielkość kropel (0,2–2 μm) i wąski rozkład wielkości kropel (0,1–10 μm) lub węższy.